Uzaktaki sevgiliye duyulan hasrettir bazen,bazen de gidenin ardından akan iki damla yaştır;özlemek.Hiç kimse edememiştir tarifini esasında net olarak özlemenin ya da mantığını açıklayamamıştır...İlk bakışta hep bir mesafe söz konusudur bu duyguyu tadabilmek için;ama bazen insan hemen yanı başında olanı da özler içten içe,deliler gibi.Zaten mantık da bu noktada devreden çıkar.Elini uzatsan tutabileceğini bilirsin;fakat yine de özlersin hem de en uzaktakini özlemediğin kadar...
Orda olduğunu biliyorum ve bana ait olduğunu da...Yine de bir saniye bırakmak istemiyorum seni ellerimden.Bıraktığım anda başlıyor çünkü özlemlerin en büyüğü,en anlaşılmazı.İşte dedim ya çözemiyorum bir türlü.Yarın yanımda olacağını bilsem de ben bugünü bile sensiz yaşamaktan korkuyorum.İşte anlaşılamazın eşittiri bu.Bunun çözümü yok biliyorum.Nasıl ki yeniden sevmeyi göze alabildim;özlemin karşısın da yenilmemeye de alışacağım...
Şimdi yoksun yanımda ve normalde nasıl geçtiğini bilemediğim dakikalar ilerlemiyor bir türlü.Şu an olabileceğin en güvenli yerdesin ve uyuyorsun biliyorum.Şimdi ben de yatacağım ve tek duam Allah'ımdan rüyamda da olsa bu kısa ayrılığa bir son vermesi.Bekle beni özlenen...bekle...geleceğim...
Y.S.
arkadaşım harikasın ya bir duygu ancak bu kadar güzel anlatılabilir hele yanıbaşındakini özlemek en tarif edilemez özlem olsa gerek buda sevginin en şiddetli hali olsa gerek
YanıtlaSilyetkincim hislerini ciddi manada çok güzel yansıtmışsın...özlemek çözümü bulunamaz birşey..kavuşmak çözüm değil yani..yanındayken de özlemek dediğin gibi..çaresizzz...anlatmışsın zaten..yoruma ne hacet..yüreğine sağlık..
YanıtlaSilarkadaşlar yorumlarınız için teşekkür ediyorum...yüreğimden geçenleri bir nebze olsun paylaşabildiysem ne mutlu bana...
YanıtlaSil