Sen...

Sen,
Gece yarıları,uykularımı kaçırıp da
Elime aldığım bir kalem bir kağıtla
Yazdığım onca satır arasından
Yüreğimden ağır ağır kopan
Yalnızca sevdaya dair olan
Bir küçük kelimesin...

Sen,
İçimdeki son sevgi damlası
Bitmeyen bir İstanbul hatırası
Gözlerinin elasıyla
Kaşlarının karasıyla
Tükenmez sevdasıyla
Bir masal perisisin...

Sen,
Adını hasretle andığım
İlk defa aşkına inandığım
Arkasından boynu bükük baktığım
Uzun,siyah saçlarıyla
Aklımı alan bakışlarıyla
Bir sevda meleğisin...

Sen,
Aslında hiç olmayan
Benliğimde bir yerlerde yaşayan
Aradığım hiç durmadan
El değmemiş saflığıyla
Hiç yaşanmamışlığıyla
Bir gönül meryemisin...

Y.S.