Sen...

Sen,
Gece yarıları,uykularımı kaçırıp da
Elime aldığım bir kalem bir kağıtla
Yazdığım onca satır arasından
Yüreğimden ağır ağır kopan
Yalnızca sevdaya dair olan
Bir küçük kelimesin...

Sen,
İçimdeki son sevgi damlası
Bitmeyen bir İstanbul hatırası
Gözlerinin elasıyla
Kaşlarının karasıyla
Tükenmez sevdasıyla
Bir masal perisisin...

Sen,
Adını hasretle andığım
İlk defa aşkına inandığım
Arkasından boynu bükük baktığım
Uzun,siyah saçlarıyla
Aklımı alan bakışlarıyla
Bir sevda meleğisin...

Sen,
Aslında hiç olmayan
Benliğimde bir yerlerde yaşayan
Aradığım hiç durmadan
El değmemiş saflığıyla
Hiç yaşanmamışlığıyla
Bir gönül meryemisin...

Y.S.

Bana Ellerini Ver!

Ben bal arısı gibiydim senden önce
Bak pervanelere döndüm seni görünce

Yana yana kül olsam her an, yine de senden ayrılamam
Yoluna adadım ömrümü ben sensiz olamam

Yana yana kül olsam her an, yine de senden ayrılamam
Bin yıl yaşasam yine sana doyamam

Sana gönlümü verdim ey nazlı güzel
Seni almazsam gözlerim açık gider

Bana ellerini ver hayat seni sevince güzel
Yoluna adadım ömrümü ben,gel kaçma güzel

Bana ellerini ver hayat seni sevince güzel
Sana gönlümü verdim nazlı güzel

Teşekkürler...

Evet sonunda oylama bitti ve Şubat ayının en iyi blogu seçildik.Seçildik diyorum çünkü ben bu blogu yalnızca kendime ait hissetmiyorum...Aslında bu yarışmaya aday olurken,bu noktaya gelmeyi beklemiyordum.Çünkü,gerçekten diğer aday blogların içinde ciddi bir siteyi aratmayacak çalışmalar vardı.Benimkisi ise yalnızca duygularımı aktardığım bir blogdu;ama zaten blog;bu değil midir?Neyse sonuçta kazandık ve ben çok mutluyum.İnsana dair bir şeylerin anlatıldığı,daha nice alanlarda buluşmak dileği ile hoşçakalın...Herkese çok teşekkürler...

Not:Tatlıım-canım Bahar'ıma,olayı kitleselleştiren Emre'ye,Cicim Beyza'ma ve Anteplim İrem'ime çok özel teşekkürler:))

Ben Senden Gittim Güzel Gözlüm!

Ben senden gittim güzel gözlüm,

Yaşanacak daha ne çok günümüz varmış oysa...
Bir dizi acı bırakmışım ben arkamda,
Sevda dolu bir yürek bırakmışım da
Nedense dönüp de bakamamışım ardıma,
O her daim üşüyen ellerini tutamamışım bir kez daha,
Hiç ama hiç bırakmamacasına...

Ben senden gittim güzel gözlüm,

Hem de bulamadım yerine koyacak birini.
Aynen giderken söylediğim gibi...
Görmüyor ki gözlerim hiç kimseyi,
Anlamıyor ki yüreğim sevmeleri,
Bir sevda uğruna hayat tüketmeyi,
Artık bu bedende aşk zamanı bitti!

Ben senden gittim güzel gözlüm,

Bir savaşın ortasında olduğumu sanarak,
Aslında yalnızca kendimi kandırarak,
Geçen her saati bir bir sayarak,
Bazı bazı kederden ağlayarak,
Ayrıldığımız anın acısını içimde hep duyarak,
Ve beni sevdiğini söylediğin günü,hiç unutmayarak...

Ben senden gittim güzel gözlüm,

Ben senden gittim...

Y.S.

Bu sondu...

BENİM

Bilir misin sen gecenin gününe kavuşmasını?
Hiç gördün mü o eşsiz güzel anı?
Gecenin bütün hasretiyle kollarını açmasını
Günün tüm temizliğiyle gecesine varmasını
Birbirleriyle delicesine kucaklaşmalarını
Ve her gün bu eşsiz güzelliğin tekrarlanmasını
Hiç hissettin mi?
Ama pardon,nereden bileceksin ki?
Gecenin günüyle bütünleşmesini
Bunun için bilmen gerekli yürekten sevmeyi
Saatlerce,günlerce beklemeyi
Yeri geldiğinde yol gözlemeyi
Aşıklara bakıp ahh çekmeyi
Birbirinden uzaktakilerin hasretini
Bilmen gerekli gönülden özlemeyi
İşte bu yüzden yaşamadın bunların hiçbirini
Yüreği ateşler içinde yanan sen değilsin ki!
Göz kapakları sevdiğinin hayaline direnen
Ondan tek bir "olur" cevabını bekleyen
Aklıyla,benliğiyle,herşeyiyle hep onu düşünen
Sadece gerçek bir sevgi isteyen
BENİM!
Sevdiğim için bile bile ölüme giderim
Madem gerçekten sevdim
Beni istemesen de severim
Bana gelmesen de beklerim...

Y.S