1 Mayıs 2009 Cuma

İlk kez!


İlk kez rumeliden bakacaktı gözlerimiz,ortak bir nesneye...
Hisarın hemen yanında,küçük bir bahçede...
Bir demlik çay,önümüzde...
Bolca şekerle,
Ve içi doldurulmaya hazır iki bardakla birlikte...
İlk tat,damaklarımızda hep kalacaktı...
Hiç unutulamayacaktı...
Gözlerimiz uzaklara dalacaktı bazen,
Bazen birbirlerinden hiç ayrılamayacaklardı...
Ne olursa olsun güzel olacaktı...
Yağmur sonrası toprak kokusu,
Denizin uğultusu,
İşte karşımda,canına yandığımın İstanbul'u
Rüzgar;hafiften esen...
Ve sen...
Her şey sende başlayacaktı
Ama sende bitmeyecekti hiçbir şey...
Bu aşkta hüzün olmayacaktı
Çünkü bu aşk,her şeyin çaresi olmalıydı...

Y.S.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder