17 Eylül 2006 Pazar

SEN


Ne geceler, ne gündüzler gördüm,
En vaz geçilmez yeminlerden döndüm,
Görmedim senin gibi sevmedim hiç kimseyi,
Yapayalnızım şimdi, Unuttum gülmeyi...

Sen;
Vaktinden çok sonra gelen,
Sevdalı bir yağmur gibisin,
Çisil çisil gözlerimde...

Sen;
Çıldırmış şairlerin,
Titreyen mısralarında,
Bahsettiği o perisin...

Pencereler önünde çürürken,
Senden kalan çiçekler,
Hayalin gözlerimin önünde,
Hala ağlıyorum...

"Güneş doğduğunda başka bir şehrin sabahında olacağım,
Her insanın bir öyküsü vardır ya,
Benim ki de böyle işte,
Bu sabah pencerene bak,
Bu koca şehri sana bıraktım,
Başka bir şehrin sabahından,
Başka bir dilde;
ELVEDA!!!"

3 yorum:

  1. Mevsimlerden sonbahardayım
    Resimde sararmiş yapraklar
    Kurumuş dallar yılgın bir rüzgar
    Ve napacağını bilmeyen bi çocuk var
    Aslında sana solemek ıstedıgım çok sey vardı
    Mesela;
    Keşke bu kadar BÜYÜK SEVDİRMESEYDİN kendini
    Neyin bedelini odedigimi bilmiyorum
    Herşeye ragmen sanada kızmıyorum
    Kızamıyorum
    Acım duruldugunda bi şarkı soylerim belki...
    Belki o zaman;
    Anlarsın
    Bunca huzun bizde iyi durmadı
    Ve bu ayrılık
    Bu aşka hiç yakışmadı........

    YanıtlaSil
  2. teşekkür ederim;hala sonuna kadar seven insanların var olduğunu gösterdiğin için...

    YanıtlaSil
  3. ne güzel değişik paylaşımlar..

    yorum yapılması gerekenin hangisi olduunu şaşırtıyorsunuz bize de..:)

    gerçekten de sonuna kdr sevenlerin varlığına bir işaret sanırım yetkin güzel tespit... ama hep ayrılık da sevdaya dahil diyen geliyor aklıma böyle durumlarda.. yaşanması gerekenler sonra da..ve en sonunda da kabullenmek artık bişileri... klişelerden de; keşke dememek hiçbir zaman..

    belki olması gereken bunlar.. genelde yapılması kolay olmayanlardır ama "gerekmek" bişileri anlatır belki de...

    YanıtlaSil